Historia powstania słoniarni

Po śmierci w 2003 roku samicy słonia indyjskiego o imieniu Kinga powstała inicjatywa sprowadzenia nowych słoni. W 2003 roku założone zostało Towarzystwo Przyjaciół Ogrodu Zoologicznego, którego podstawowym celem stało się doprowadzenie do budowy Słoniarni. Dwóch architektów Rafał Mysiak i Piotr Poniatowski zaoferowało swoją pomoc deklarując przygotowanie wstępnego projektu Słoniarni bez zapłaty. Prace koncepcyjne rozpoczęli natychmiast, kierując się uwagami dyrektorów Lecha Banacha oraz Radosława Ratajszczaka.

Głównym założeniem projektu było zapewnienie jak najlepszych warunków dla zwierząt, toteż przy projektowaniu wykorzystano sugestie wielu osób, ze środowiska głównie Ogrodów Zoologicznych, których doświadczenie w hodowli i utrzymywaniu słoni było największe.

Na początku 2005 roku Towarzystwo Przyjaciół Ogrodu Zoologicznego w Poznaniu przekazało umową darowizny na rzecz Miasta Poznania - wykonany projekt koncepcyjny z częścią projektu budowlanego. Projekt zakładał, że w Słoniarni znajdzie się miejsce dla 4-5 samic z młodymi oraz samca.

Początkowo władze miasta odnosiły się z rezerwą do idei budowy tak dużej Słoniarni w poznańskim Zoo. Z pewnością duży wpływ na zmianę stanowiska miała bardzo ciekawa bryła architektoniczna obiektu, a także umiejętne wkomponowanie jej w naturalny krajobraz terenów Nowego Zoo, jak również możliwość dofinansowania tego przedsięwzięcia ze środków UE. Na początku czerwca 2007 roku rozpoczęto budowę Słoniarni.

Ze względu na konieczność długotrwałego utrzymywania słoni w pomieszczeniach wewnętrznych w miesiącach późnojesiennych i zimowych, dla zwierząt przeznaczono większość powierzchni budynku, który w całości ma ok.3,5 tys. m2.

W obiekcie główny wybieg wewnętrzny dostępny jest dla całej grupy słoni – jego powierzchnia wynosi ok. 1,5 tys. m2. Ponadto niewidoczne dla zwiedzających pozostają stajnia dla samca i boksy indywidualne dla samic. Istnieje możliwość podzielenia boksu samic poprzez opuszczanie pionowo przegród. W ten sposób mamy możliwość wydzielenia ośmiu boksów.

W budynku stosunkowo niewiele miejsca przeznaczono dla zwiedzających, zakładając, że przez większą część roku słonie będzie można obserwować na dużym wybiegu zewnętrznym o powierzchni 2,5 ha. Duże wybiegi gwarantują możliwość właściwej pielęgnacji skóry i stóp zwierząt. Do dyspozycji słoni pozostaje także duży basen zewnętrzny.

Z myślą o zwiedzających obok głównego wybiegu zbudowana została „wioska afrykańska”, w której znajduje się bar. Z wysokiego tarasu wioski, do której dochodzi się poprzez most, obserwować można naturalną panoramę ZOO oraz wybiegi dla słoni ze strumykiem i wodospadem. Wolne przestrzenie wokół wybiegu przeznaczono na cele edukacyjne (tablice dydaktyczne). Dla najmłodszych stworzono place zabaw.